การเริ่มต้นแข่งขันตกปลาบ่อ
บทความนี้จะเป็นการแนะนำสำหรับผู้ที่ต้องการเริ่มต้นเข้าสู่การแข่งขันตกปลาบ่อมิได้ต้องการให้มองว่าเป็นสิ่งไม่ดีแต่อย่างใด
อาจมีบางท่านที่พบเห็นสิ่งไม่ดีไม่งามในบรรยากาศการแข่งขัน แต่นั่นเป็นพฤติกรรมของคนบางคนเท่านั้น
บทความตัวนี้จะทำให้ผู้เริ่มต้นได้รู้จักกับการแข่งขันตกปลาบ่อที่ถูกต้องทั้งมารยาทและกฎกติกาของการแข่งขัน
และได้รู้ว่าจะเริ่มต้นอย่างไร
รวมทั้งมีเทคนิคพื้นฐานในการใช้ปลายสายอย่างไร
การแข่งขันตกปลาบ่อฟิชชิ่งปาร์คทั่วๆไป แบ่งได้เป็น 3 แบบ คือ
1. การแข่งขันตกปลาสวาย บึก
2. การแข่งขันตกปลาเกล็ด
3. การแข่งขันตกปลาดุก
ในที่นี้ ขอกล่าวถึงการแข่งขันปลาสวาย เพราะเป็นที่นิยมกันมานาน ซึ่งสวายถือได้ว่าเป็นปลาครูของนักตกปลาตามฟิชชิ่งปาร์คก็ว่าได้
การแข่งขันตกปลาบ่อฟิชชิ่งปาร์คทั่วๆไป แบ่งได้เป็น 3 แบบ คือ
1. การแข่งขันตกปลาสวาย บึก
2. การแข่งขันตกปลาเกล็ด
3. การแข่งขันตกปลาดุก
ในที่นี้ ขอกล่าวถึงการแข่งขันปลาสวาย เพราะเป็นที่นิยมกันมานาน ซึ่งสวายถือได้ว่าเป็นปลาครูของนักตกปลาตามฟิชชิ่งปาร์คก็ว่าได้
การแข่งขันตกปลาสวายบ่อ แบ่งเป็น 4 ระดับ ซึ่งแบ่งตามจำนวนเงินรางวัลเป็นปัจจัยหลักเท่านั้น
ระดับเริ่มต้น ติดปลายไกด์
ระดับ 1. การลงขัน
ระดับ 2. ไนท์ฟิชชิ่ง
ระดับ 3. การแข่งขันประจำเดือน
ระดับ 4. การแข่งขันแมทช์ใหญ่
ระดับเริ่มต้น ติดปลายไกด์
ระดับ 1. การลงขัน
ระดับ 2. ไนท์ฟิชชิ่ง
ระดับ 3. การแข่งขันประจำเดือน
ระดับ 4. การแข่งขันแมทช์ใหญ่
การแข่งขันแมทช์ประจำเดือน
จะถูกจัดประจำอาจจะทุกๆต้นเดือนในแต่ละบ่อ เพียงแต่ว่าไม่ชนกับบ่ออื่นที่อยู่ในพื้นที่ เงินรางวัลจะมาก และมีอันดับเงินรางวัลมากด้วย เช่น อันดับที่ หนึ่ง ถึง สิบห้า รางวัลปลาน้ำหนักสูงสุด รางวัลปลารวม(แต่บางบ่อจะตัดรางวัลปลารวมออก ก็เนื่องจากสาเหตุการรบกวนนักตกปลาท่านอื่นตามที่เขียนบอกข้างต้น) อาจจะมีถ้วยรางวัลทุกอันดับ หรือมีถ้วยรางวัลเฉพาะ อันดับที่หนึ่งถึงสี่ ถ้วยรางวัลปลาใหญ่ ถ้วยรางวัลปลารวม เงินรางวัลนั้นจะอยู่ในหลักหมื่น เป็นส่วนมาก ค่าสมัครก็จะอยู่ในหลักสองร้อยขึ้นไป ผู้เข้าแข่งขันจะมาจากทุกที่ ต่างถิ่น ทีมใหญ่ๆก็มักมาประลองฝีมือกัน เรียกว่าเขี้ยวๆทั้งนั้น แต่ก็ยังมีจำนวนไม่มากนักและจำกัดพื้นที่เช่นกันสำหรับนักตกปลาที่มาแข่งขัน เช่น จังหวัดเชียงรายจัดการแข่งขัน ก็อาจจะมีทั้งนักตกปลาเชียงราย พะเยา ลำปาง ลำพูน แพร่ เชียงใหม่ เป็นต้น นี่ยกตัวอย่างนะครับ อย่าซีเรียส แฮ่! แต่ไม่ค่อยมีจากที่ใกล้ๆ เช่นกำแพงเพชรพิษณุโลก พิจิตร หรือกรุงเทพ เพราะไม่คุ้มกับค่าใช้จ่าย นอกจากพวกนักแข่งที่มือเขี้ยวๆจะแอบๆมากินในที่ใกล้ๆ แต่ก็พบไม่บ่อยนัก นักตกปลาที่เริ่มต้นจึงต้องเตรียมความพร้อมให้มากๆก่อนลงสนามเพราะไม่เช่นนั้น อาจนั่งแห้วทั้งวันหรือได้อัดไม่กี่ตัว (แต่ก็มีครับ ประเภทผู้เริ่มต้น แล้วชนะอันดับหนึ่ง เพราะฟลุคจังหวะที่ปลากินทั้งวันแค่สองตัว แต่น้ำหนักพอดีเปะ จึงถือว่าโชคดีไป )
จะถูกจัดประจำอาจจะทุกๆต้นเดือนในแต่ละบ่อ เพียงแต่ว่าไม่ชนกับบ่ออื่นที่อยู่ในพื้นที่ เงินรางวัลจะมาก และมีอันดับเงินรางวัลมากด้วย เช่น อันดับที่ หนึ่ง ถึง สิบห้า รางวัลปลาน้ำหนักสูงสุด รางวัลปลารวม(แต่บางบ่อจะตัดรางวัลปลารวมออก ก็เนื่องจากสาเหตุการรบกวนนักตกปลาท่านอื่นตามที่เขียนบอกข้างต้น) อาจจะมีถ้วยรางวัลทุกอันดับ หรือมีถ้วยรางวัลเฉพาะ อันดับที่หนึ่งถึงสี่ ถ้วยรางวัลปลาใหญ่ ถ้วยรางวัลปลารวม เงินรางวัลนั้นจะอยู่ในหลักหมื่น เป็นส่วนมาก ค่าสมัครก็จะอยู่ในหลักสองร้อยขึ้นไป ผู้เข้าแข่งขันจะมาจากทุกที่ ต่างถิ่น ทีมใหญ่ๆก็มักมาประลองฝีมือกัน เรียกว่าเขี้ยวๆทั้งนั้น แต่ก็ยังมีจำนวนไม่มากนักและจำกัดพื้นที่เช่นกันสำหรับนักตกปลาที่มาแข่งขัน เช่น จังหวัดเชียงรายจัดการแข่งขัน ก็อาจจะมีทั้งนักตกปลาเชียงราย พะเยา ลำปาง ลำพูน แพร่ เชียงใหม่ เป็นต้น นี่ยกตัวอย่างนะครับ อย่าซีเรียส แฮ่! แต่ไม่ค่อยมีจากที่ใกล้ๆ เช่นกำแพงเพชรพิษณุโลก พิจิตร หรือกรุงเทพ เพราะไม่คุ้มกับค่าใช้จ่าย นอกจากพวกนักแข่งที่มือเขี้ยวๆจะแอบๆมากินในที่ใกล้ๆ แต่ก็พบไม่บ่อยนัก นักตกปลาที่เริ่มต้นจึงต้องเตรียมความพร้อมให้มากๆก่อนลงสนามเพราะไม่เช่นนั้น อาจนั่งแห้วทั้งวันหรือได้อัดไม่กี่ตัว (แต่ก็มีครับ ประเภทผู้เริ่มต้น แล้วชนะอันดับหนึ่ง เพราะฟลุคจังหวะที่ปลากินทั้งวันแค่สองตัว แต่น้ำหนักพอดีเปะ จึงถือว่าโชคดีไป )
การใช้ปลายสายสำหรับตกปลาสวาย
การใช้ปลายสายที่ผิวน้ำ : กรณีที่ปลาไม่ยอมกินที่หน้าดินโดยจะเห็นฝูงปลาขึ้นอยู่ที่ผิวน้ำจะนิยมใช้
- ทุ่นลอย โดยใช้ ทุ่น พยุงตัวเหยื่อ ซึ่งใช้ตะกร้อ หรือตะกั่ว ไว้ให้ปั้นขนมปังป่นหุ้ม เพื่อเรียกฝูงปลาเข้ามากินเหยื่อ ที่ตัวเบ็ดจะเกี่ยวชิ้นขนมปังไว้ หรืออาจจะใช้เฉพาะทุ่น กับ ตัวเบ็ด ไม่ต้องมีเหยื่อขนมปังป่น เพื่อตีเข้าฝูงปลา ไว้สำหรับเล่นปลารวมก็ได้
- ทุ่นกระสือ โดยการประกอบตะกร้อติดกับตัวทุ่น เพื่อปั้นขนมปังป่น และเกี่ยวขอเบ็ดเหน็บชิ้นขนมปังตีเข้าฝูงปลา
- อีโบะ โดยการฝังทุ่นในตะกร้อ ปั้นขนมปังป่นเหน็บชิ้นขนมปัง ตีเข้าฝูง โดยเหยื่อจะลอยอยู่ระดับผิวน้ำ
การใช้ปลายสายที่ผิวน้ำ : กรณีที่ปลาไม่ยอมกินที่หน้าดินโดยจะเห็นฝูงปลาขึ้นอยู่ที่ผิวน้ำจะนิยมใช้
- ทุ่นลอย โดยใช้ ทุ่น พยุงตัวเหยื่อ ซึ่งใช้ตะกร้อ หรือตะกั่ว ไว้ให้ปั้นขนมปังป่นหุ้ม เพื่อเรียกฝูงปลาเข้ามากินเหยื่อ ที่ตัวเบ็ดจะเกี่ยวชิ้นขนมปังไว้ หรืออาจจะใช้เฉพาะทุ่น กับ ตัวเบ็ด ไม่ต้องมีเหยื่อขนมปังป่น เพื่อตีเข้าฝูงปลา ไว้สำหรับเล่นปลารวมก็ได้
- ทุ่นกระสือ โดยการประกอบตะกร้อติดกับตัวทุ่น เพื่อปั้นขนมปังป่น และเกี่ยวขอเบ็ดเหน็บชิ้นขนมปังตีเข้าฝูงปลา
- อีโบะ โดยการฝังทุ่นในตะกร้อ ปั้นขนมปังป่นเหน็บชิ้นขนมปัง ตีเข้าฝูง โดยเหยื่อจะลอยอยู่ระดับผิวน้ำ
มารยาทเบื้องต้นในการลงแข่งขัน
- ควรมาถึงบ่อก่อนการแข่งขัน และประจำในตำแหน่งที่ว่างๆที่ดีที่สุด ไม่ควรไปเบียดตำแหน่งที่มีคนจองก่อนอยู่แล้ว
- ก่อนขว้างเบ็ด ควรเหลียวมองหลังและรอบตัวก่อนให้ดี ถ้ามีคนกำลังเดิน หรือกำลังขว้าง หรืออยู่ใกล้ต้องรีบบอกเขาก่อนขว้าง เช่นบอกดังๆ ว่า ขอขว้างเบ็ดนะครับ
- หลังจากขว้างไปแล้ว เฉียงออกด้านข้าง ควรยกคันเบ็ดขึ้น ข้ามไปด้านที่เฉียงออก ไปอยู่ให้ตรงแนวที่เหยื่อลง แล้วให้กล่าว ขอโทษคนที่เราข้ามไป เช่น ขอโทษนะครับ..แล้วยกเบ็ดข้าม
- หลังจากขว้างเหยื่อไปแล้วเมื่อเหยื่อลงถึงน้ำ ไม่ควรค้างคันเบ็ดไว้ ให้รีบเก็บคันลงข้างล่าง จะรีดสายเลย หรือรอสายให้ปลากินก่อนก็แล้วแต่ แต่ต้องไม่ค้างหลังขว้าง เพราะจะเป็นการรบกวนคนข้างๆ อีกทั้งเวลาคนด้านข้างรีบวัดปลาอาจฟาดโดนคันเบ็ดเราได้
- เมื่อปลากินเบ็ด กระชากสายออกไป ในขณะที่ยืนถือคันเบ็ด ให้รีบตะโกนบอกคนข้างๆ ว่า ขอวัดเบ็ดนะครับ..แล้วรีบวัด หรือกรอสายเข้ามาซะหน่อยแล้วค่อยวัดเบาะๆ กันพลาด วัดแรงแบบสวนจังหวะ สายอาจขาดได้ แต่ให้บอกกันก่อนจะวัดเพราะบางครั้งเป็นจังหวะที่คนด้านข้างกำลังเก็บสายเข้ามา หรือกำลังรีดสายเบ็ด อาจพันกัน หรือโดนฟาด เราต้องบอกก่อน
กันปัญหาที่จะตามมาทีหลัง แต่ถ้าไม่มีใครก็ไม่ต้องบอกนะครับ เด๋วคนอื่นจะหมั่นใส้เอา แฮ่ๆ
- การวัดเบ็ด ให้วัดขึ้นด้านบน ผมเคยโดนเพื่อนวัดเบ็ดด้านข้างแต่ไม่ติดปลาแล้วปลายคันเบ็ดนาบตัวผมจากหัวไหล่ยันหัวนม ซี้หลุด แสบอย่าบอกใคร ตั้งแต่นั้นมา เพื่อนมันบอกว่าคันมันโคตรเหนียว แต่ผมว่าหนังผมเหนียวกว่า กรั่กๆ แดงเป็นปื้นเลย
- การเก็บสาย และอัดปลา ควรอัดและงัดคันขึ้นด้านบน หรือตรงหน้า ไม่ควร วัดออกข้าง หรือเก็บสายออกด้านข้าง รบกวนคนที่อยู่ข้างๆเรา นอกจากว่าแถวๆนั้นไม่มีใครอยู่ เล่นเต็มที่เลยครับ
- กรณีสายพันกัน เมื่อจะตัด ต้องตัดสายของเราเท่านั้น และต้องตรวจสอบก่อนให้แน่ใจว่าเป็นสายของเราจริงๆ
- ถ้าหากปลากลืนตัวเบ็ดลึก ไม่ควรแหย่คีมหรือที่ปลดเบ็ดเข้าไปข้างใน เพราะปากปลาอาจอักเสบจนกินอาหารไม่ได้ และตายในที่สุด ให้ตัดสายช่วงที่ชิดปากที่สุดแล้วค่อยมามัดขอเบ็ดใหม่
- เมื่อปลากินเบ็ด และเราวัดแล้ว ต้องดูว่าปลาวิ่งออกทางไหน ให้รีบตะโกนบอกออกไป เช่น ปลาวิ่งออกทางซ้ายมือ ก็ให้ตะโกน ......ปลา แล้วรีบเก็บหรืออัดเข้ามาไวๆ แต่ถ้าเจอปลาใหญ่ๆ จำเป็นต้องเดินตาม ก็ต้องคอยตะโกนบอกคนที่เรากำลังจะข้ามไปหาให้ได้รู้เพื่อให้เขาเก็บสายได้ทันก่อนที่สายของเราจะไปพันกับของคนอื่น
- ในกรณีที่ปลาว่ายเฉออกด้านข้างมากๆ เราต้องเดินตามและตะโกนบอกทิศทางที่ปลาว่ายออกไป ห้ามยืนอัดปลาอยู่กับที่แล้วตะโกนบอกว่า ..ปลาซ้ายๆ แต่ตัวเองยืนรากงอกที่เดิม ไม่ยอมเดินตาม นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ดี อย่าทำๆ
- ควรมาถึงบ่อก่อนการแข่งขัน และประจำในตำแหน่งที่ว่างๆที่ดีที่สุด ไม่ควรไปเบียดตำแหน่งที่มีคนจองก่อนอยู่แล้ว
- ก่อนขว้างเบ็ด ควรเหลียวมองหลังและรอบตัวก่อนให้ดี ถ้ามีคนกำลังเดิน หรือกำลังขว้าง หรืออยู่ใกล้ต้องรีบบอกเขาก่อนขว้าง เช่นบอกดังๆ ว่า ขอขว้างเบ็ดนะครับ
- หลังจากขว้างไปแล้ว เฉียงออกด้านข้าง ควรยกคันเบ็ดขึ้น ข้ามไปด้านที่เฉียงออก ไปอยู่ให้ตรงแนวที่เหยื่อลง แล้วให้กล่าว ขอโทษคนที่เราข้ามไป เช่น ขอโทษนะครับ..แล้วยกเบ็ดข้าม
- หลังจากขว้างเหยื่อไปแล้วเมื่อเหยื่อลงถึงน้ำ ไม่ควรค้างคันเบ็ดไว้ ให้รีบเก็บคันลงข้างล่าง จะรีดสายเลย หรือรอสายให้ปลากินก่อนก็แล้วแต่ แต่ต้องไม่ค้างหลังขว้าง เพราะจะเป็นการรบกวนคนข้างๆ อีกทั้งเวลาคนด้านข้างรีบวัดปลาอาจฟาดโดนคันเบ็ดเราได้
- เมื่อปลากินเบ็ด กระชากสายออกไป ในขณะที่ยืนถือคันเบ็ด ให้รีบตะโกนบอกคนข้างๆ ว่า ขอวัดเบ็ดนะครับ..แล้วรีบวัด หรือกรอสายเข้ามาซะหน่อยแล้วค่อยวัดเบาะๆ กันพลาด วัดแรงแบบสวนจังหวะ สายอาจขาดได้ แต่ให้บอกกันก่อนจะวัดเพราะบางครั้งเป็นจังหวะที่คนด้านข้างกำลังเก็บสายเข้ามา หรือกำลังรีดสายเบ็ด อาจพันกัน หรือโดนฟาด เราต้องบอกก่อน
กันปัญหาที่จะตามมาทีหลัง แต่ถ้าไม่มีใครก็ไม่ต้องบอกนะครับ เด๋วคนอื่นจะหมั่นใส้เอา แฮ่ๆ
- การวัดเบ็ด ให้วัดขึ้นด้านบน ผมเคยโดนเพื่อนวัดเบ็ดด้านข้างแต่ไม่ติดปลาแล้วปลายคันเบ็ดนาบตัวผมจากหัวไหล่ยันหัวนม ซี้หลุด แสบอย่าบอกใคร ตั้งแต่นั้นมา เพื่อนมันบอกว่าคันมันโคตรเหนียว แต่ผมว่าหนังผมเหนียวกว่า กรั่กๆ แดงเป็นปื้นเลย
- การเก็บสาย และอัดปลา ควรอัดและงัดคันขึ้นด้านบน หรือตรงหน้า ไม่ควร วัดออกข้าง หรือเก็บสายออกด้านข้าง รบกวนคนที่อยู่ข้างๆเรา นอกจากว่าแถวๆนั้นไม่มีใครอยู่ เล่นเต็มที่เลยครับ
- กรณีสายพันกัน เมื่อจะตัด ต้องตัดสายของเราเท่านั้น และต้องตรวจสอบก่อนให้แน่ใจว่าเป็นสายของเราจริงๆ
- ถ้าหากปลากลืนตัวเบ็ดลึก ไม่ควรแหย่คีมหรือที่ปลดเบ็ดเข้าไปข้างใน เพราะปากปลาอาจอักเสบจนกินอาหารไม่ได้ และตายในที่สุด ให้ตัดสายช่วงที่ชิดปากที่สุดแล้วค่อยมามัดขอเบ็ดใหม่
- เมื่อปลากินเบ็ด และเราวัดแล้ว ต้องดูว่าปลาวิ่งออกทางไหน ให้รีบตะโกนบอกออกไป เช่น ปลาวิ่งออกทางซ้ายมือ ก็ให้ตะโกน ......ปลา แล้วรีบเก็บหรืออัดเข้ามาไวๆ แต่ถ้าเจอปลาใหญ่ๆ จำเป็นต้องเดินตาม ก็ต้องคอยตะโกนบอกคนที่เรากำลังจะข้ามไปหาให้ได้รู้เพื่อให้เขาเก็บสายได้ทันก่อนที่สายของเราจะไปพันกับของคนอื่น
- ในกรณีที่ปลาว่ายเฉออกด้านข้างมากๆ เราต้องเดินตามและตะโกนบอกทิศทางที่ปลาว่ายออกไป ห้ามยืนอัดปลาอยู่กับที่แล้วตะโกนบอกว่า ..ปลาซ้ายๆ แต่ตัวเองยืนรากงอกที่เดิม ไม่ยอมเดินตาม นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ดี อย่าทำๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น